Zapewne niejeden raz słyszałeś, że fundamenty to podstawa domu. Jest to prawda, od nich bowiem zależy stabilność budowli. Fundamenty pełnią jeszcze jedną, bardzo ważną funkcję – zabezpieczają przed zawilgoceniem. Jednak nie wystarczy jedynie je zbudować i pozostawić same sobie. Należy je także w odpowiedni sposób pokryć izolacją.
Dlaczego izolacja fundamentów przed wilgocią jest tak istotna?
Nieprawidłowo przeprowadzona izolacja lub niewykonanie jej wcale może skutkować poważnymi następstwami. Ściany działają jak gąbka – wchłaniają wilgoć i wodę, co prowadzi do powstawania szkodliwych dla zdrowia człowieka pleśni lub grzybów. Niepoddane izolacji fundamenty ulegają szybkiemu niszczeniu – zwłaszcza w okresie zimowym, gdy „pochłonięta” przez mur woda zamarza. Taki stan rzeczy może doprowadzić nawet do zdewastowania ścian czy zalania położonych nisko pomieszczeń. Ponadto zawilgocone ściany tracą swoją osłonę termiczną, a to prowadzi do uciekania ciepła.
Równie ważna jest izolacja pozioma, którą układa się między ławami a ścianami, a także pomiędzy ścianami parteru a fundamentami. Ma ona za zadanie nie dopuścić do kapilarnego podciągania wody, tzn. wciągania wody przez mur do góry, a więc do parteru. Poza tym izolacja pozioma zabezpiecza przed powstawaniem pęknięć, które prowadzą do osiadania obiektu.
Typy izolacji pionowej
W zależności od rodzaju gruntu, na którym stawiamy budynek, a więc od jego wilgotności, powinniśmy wybrać odpowiednie zabezpieczenie fundamentów. Hydroizolację pionową możemy podzielić na trzy typy. Pierwszym z nich jest hydroizolacja lekka, która jest stosowana przy gruntach przepuszczalnych, gdzie poziom wody gruntowej jest niski. Ochronę przeciwwilgociową średnią robi się w momencie, gdy grunt jest średnio przepuszczalny, a woda gruntowa może się okresowo podnosić. Z kolei hydroizolacja ciężka robiona jest na gliniastym, nieprzepuszczalnym gruncie, gdzie woda wywiera napór pod dużym ciśnieniem na fundamenty.
Przykładowe materiały do izolacji
- Papy nadają się zarówno do izolacji poziomej, jak i pionowej. Najlepsze, ale i najdroższe, są papy modyfikowane elastorem SBS lub APP, na osnowie poliestrowej. Tańsze odpowiedniki mogą nie sprostać trudnym warunkom podgruntowym.
- Masy bitumiczno-kauczukowe są trwałe i elastyczne. „Nadają się zarówno do izolacji poziomej, jak i pionowej. Można nakładać je na dwa sposoby: mechanicznie (czyli natryskiem) oraz ręcznie (a więc pacą bądź pędzlem). Niektórych jej typów nie należy stosować w miejscach bardzo nasłonecznionych. Najlepsze masy bitumiczno-kauczukowe mogą być wykorzystywane do hydroizolacji wszystkich trzech typów: lekkiego, średniego i ciężkiego. Czyni to je materiałem bardzo uniwersalnym” – wyjaśnia specjalista z firmy Bolix.
- Folie polietylenowe lub z PCV. Te pierwsze nie stanowią co prawda jako tako izolacji, jednak chronią przeciwwilgociową izolację pionową lub ocieplenie styropianowe przed uszkodzeniami np. podczas zasypywania gruntu. Powinny mieć grubość ok. 0,5 mm. Z kolei folii PCV używa się do przeprowadzenia izolacji poziomej. Ich grubość powinna wynosić od 0,6 do 2,0 mm.
- Zaprawy mineralne są rodzajem tynków, które posiadają właściwości przeciwwodne i przeciwwilgociowe, a ponadto wyrównują powierzchnię ścian. Zazwyczaj składają się z dwóch komponentów: suchej zaprawy i płynnej emulsji, które trzeba odpowiednio ze sobą zmieszać. Nakłada się je za pomocą pacy.